Το Βιβλίο με τίτλο τεχνική ποινή αποτελείται από 19 αυτοτελείς ιστορίες διαφορετικου περιεχομένου.Σε αρκετές παρουσιάζονται τα σκοτεινά ανθρώπινα πάθη όπως αυτό της ιδιοκτησίας ,της απληστίας που οδηγεί σε έναν προσωρινό ανήφορο με κατάληξη το απότομο πέσιμο και η μοναξιά ,η αναλωσιμοτητα και οι απρόσωπος εργοδότες,η τεράστια διαφορά του φαινεσθαι και του είναι.Αυτο που συναντάται σε μεγάλο βαθμό είναι οι ενοχές είτε ως μια συνεχή αναπαράσταση στην προσωπική κόλαση του καθενός σ αυτή την ζωή και την άλλη.Την μετάνοια όσων δεν μπόρεσαν να χαρούν μ αυτά που είχαν,κι ήταν αρκετά άλλα τα ηθελα όλα.Αλλα κι άλλες καταστάσεις όπως η προδοσία και η εσωτερική σύγκρουση.Τωρα δικαίως θα ερωτηθεί κάνεις και γιατί δεν προχωράνε να αλλάξουν την ζωή τους;Γιατί θεωρούν πως αυτό που ζούνε τους αξιζει,χωρίς δικαστική έδρα καταδίκασαν τον εαυτό τους ένοχο και επέλεξαν και την ποινή.Δεν έχουν την δύναμη να συγχωρέσουν τον εαυτό τους γιατί πιστεύει πως κάνεις δεν θα το κάνει.Και έτσι συνεχίζουν να τραβάνε τις αλυσίδες που ίδιοι κρέμασαν,άλλοι να αυτοκαταστρεφονται.Η επιμονη,εμμονή μπορεί να σε οδηγήσουν σε καταστροφικά μονοπάτια όχι όμως η υπομονή όπως εξιστορει ο συγγραφέας. Μέσα από παρομοιωσεις,μεταφορές και άλλα σχήματα λόγου που συνήθως συναντάται στην ποίηση ο συγγραφέας απευθύνεται στους ενόχους εξηγοντας πως οτι και να κάνουν τίποτα δεν μπορεί να αλλάξει το παρελθόν.Μπορούν όμως να σταματήσουν την μοιρολατρεια να σηκωθούν και να αρχίσουν να ζούν.Επιλογη τους είναι το αν μείνουν ζωντανοί ακόμα σε έναν μνήμα ξαπλωμένοι περιμένοντας να γίνει μόνιμη κατοικία τους, η να σηκωθούν και να αρχίσουν να ζούν.Αξιοσημείωτη είναι η χρήση αντιπαραδειγμάτων κάτι που δείχνει το μέγεθος της συγγραφικής αξίας του δημιουργού Σε αντίθεση με τον κλασσικό παραδειγματισμό που συναντάμε όπου οι αναγνώστες διδάσκονται απ το παράδειγμα των ηρώων οι οποίοι επιβραβεύονται με τον τρόπο ζωή τους:αγαθοι και οι κακοί όπου απ τους δεύτερους μένουμε μακριά,σ αυτό το έργο δεν υπάρχει καλό και και κακό ούτε μια έμφυτη δικαιοσύνη.Οι ήρωες δεν τιμωρούνται από ένα εξωτερικό κριτη όπως ο Θεός άλλα όλα είναι αποτέλεσμα των πράξεων και των επιλογών.Γιατι πάντα υπάρχει επιλογή,ακόμα και όταν δεν δρουμε επιλέγουμε να μην επιλέξουμε.Ενα άλλο μήνυμα είναι το δικαίωμα στο λάθος.Ενω συνήθως οι περισσότεροι συγγραφείς καταδικάζουν κάτι που δεν συμφωνεί με το αξιακο σύστημα των κοινωνικών επιτηδευσεων εδώ το λάθος εμφανίζεται ως χαρακτηριστικό της ανθρώπινης φύσης και μάλιστα αναγκαίο.Δεν θα μάθεις απ τις ιστορίες των άλλων πως να μην σκοντάφτεις αλλά πέφτοντας και με το να σηκώνεσαι.Αυτο είναι και το μήνυμα του συγγραφέα.Οτι το πρόβλημα δεν είναι όταν πέφτεις και όσες φορές πέφτεις.Αλλα το να μάθεις να σηκωνεσαι

Η θέση του καλλιτεχνη στα κοινωνικά προβλήματα και αιτήματα του καιρού του:Τόσο μέσα απ το μυθιστόρημα τεχνική ποινή όσο και από ποιήματα του καταδικάζει διαφορά φαινόμενα όπως τον ρατσισμο,τον σεξισμο και την κοινωνική απομόνωση ατόμων και ομάδων που δεν πληρούν τα κριτήρια υπαγωγής στις νορμες και στους θεσμούς της πλειοψηφίας.Στηλητευει την ανθρώπινη αντικείμενοποιηση τόσο από φυσικά πρόσωπα που έκμεταλλετονται όσους χρήζουν βοήθεια (Άτομα με υψηλό οικονομικό εισόδημα και υψηλή κοινωνική θέση οι οποίοι δεν διστάζουν να καταπατήσουν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και να ζητήσουν κάθε είδους αντάλλαγμα από ανθρώπους που η ανάγκη τους φέρνει στην πόρτα τους εκμεταλλευομενοι την τεράστια ανάγκη που έχουν π.χ την ανάγκη για εργασία,αλλά εκπροσώπους θεσμών όπως αυτών της Εκκλησίας και της δικαιοσυνης)

Έντονη είναι η κριτική του για όσους αλλά ισχυρίζονται ως πιστεύω και αλλιώς συμπεριφερονται(το φαινόμενο αυτό ονομάζεται στην κοινωνική ψυχολογια Γνωστική ασυμφωνία και ορίζεται ως η αναντιστοιχεια μεταξύ πεποίθησης και συμπεριφοράς π.χ Δηλωση: αγαπάω και σέβομαι την οικογένεια μου Συμπεριφορά:έχω ερωμενες).Το τελευταίο παράδειγμα αυτό της υποκρισίας και της διπλής ζωής,η φαινομενικοτητα της καταπληκτικής ζωης(Μεταμοντερνισμος και μετακαπιταλισμος)=η εικόνα ταυτίζεται με την Πραγματικότητα,αποτελεί ένα απ τα χείριστα φαινόμενα της σημερινής εποχής και θεωρείται μια από της μεγαλύτερες καταντιες της ανθρώπινης ύπαρξης όπου δεν χάνει την ευκαιρία να καταδικάζει σε οποιαδήποτε μορφή εμφάνισης του.Ο βολεμένος οπορτουνιστης που αγγίζει τα όρια του απάνθρωπου είναι ο μεγαλύτερος κίνδυνος και εχθρός της ανθρωπότητας.Ενας ακόμα προβληματισμος που συναντάμε τόσο στην τεχνική ποινή αλλα και σε άλλα ποιήματα του είναι η αποξένωση των ανθρώπων και αλλοτρίωση.Οι άνθρωποι σήμερα απορροφημενοι στα προβληματα τους αδιαφορούν για τον διπλανό τους γείτονα,συνάδερφο.Η θέση του λοιπόν είναι η έμπρακτη καταδίκη συμπεριφορών που τείνει να παιρνει την διάσταση κοινωνικών φαινομένων και ένα όραμα για εάν καλύτερο κόσμο που αγαπάει και νοιαζεται.Σε ένα πρώτο επίπεδο με ένα κάλεσμα στους καλλιτέχνες κυρίως συγγραφείς για μια κοινωνική αποδόμηση μέσα απ το έργο τους και την δημιουργίας ενός καλύτερου κόσμου μέσα.Μια κοινωνική επανάσταση με την τέχνη ως μέσο.Μεσω της Παραγωγής έργων που θα αγγίξουν την ψυχή του Αναγνώστη και θα τον οδηγήσουν σε μια εσωτερική συζήτηση και ύστερα αναζήτηση.

Λίγα Λόγια για τον Συγγραφέα.

• Ο Στέλιος Λιθοξοΐδης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1993.Καταγεται από την Φλώρινα όπου αποφοίτησε από το παιδαγωγικό πρωτοβάθμιας εκπαιδευσης στην εν λόγω περιοχη(Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονιας).Εργάζεται ως Δασκαλος στην Αθήνα ενώ είναι υποψήφιος Διδάκτωρ του πανεπιστημίου αποφοίτησής.Η διπλωματική του αφορά την πολιτική και εκπαίδευση.Ειναι κάτοχος του ΜΑ δημιουργικής γραφής ενώ φέτος απέκτησε το Δεύτερο μεταπτυχιακο του με θεμα:<< Επιστήμες της αγωγης,ζητήματα Ιστορίας,Ιστορικής εκπαίδευσης και εκπαιδευτικης πολιτικης>>

» Μεχρι τώρα έχει γράψει και έχει εκδώσει το μυθιστόρημα τεχνική ποινή και μελέτες που έχει κάνει πάνω στο έργο του Μενη κουμαντάρεα. Έχει γράψει διαφορα ανέκδοτα διηγήματα μικρού μήκους αλλά και ποιήματα. Είναι επιστημονικος υπεύθυνος του εργαστηρίου δημιουργικης γραφής Φλώρινας.Στις 15 Φεβρουαρίου 2023 στο Αρσάκειο Δημοτικό Σχολείο Θεσσαλονίκης παρουσιάστηκε στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης τ μουσικοθεατρική παράσταση «Οι τελευταίες κενές σελίδες».Τα έσοδα της οποίας θα διατεθούν στην παιδοογκολογική κλινική του Ιπποκρατείου.